هچینگ آزمایشگاهی جنین اصطلاحی است که در واقع به باز کردن پوسته رویی محافظ سلول‌های جنینی گفته می‌شود. هنگامی که لایه زوناپلوسیدا که از مواد قندی پروتئینی تشکیل شده وارد رحم می‌شود، متلاشی شده و اسباب چسبیدن سلول جنین را به دیواره رحمی فراهم می‌کند. این لایه همچنین وظیفه کنترل ورود یک اسپرم به درون تخمک را پیش از لقاح دارد. هنگامی که جنین آزمایشگاهی به رحم مادر انتقال می‌یابد برخی از علل سبب نازک نشدن و متلاشی نشدن این پوسته می‌شوند. از جمله مهمترین علل عدم هچینگ سلولی سن بالای مادر باردار و یا استفاده از جنین فریز شده‌است. یکی دیگر از علل شایع عدم هچینگ شدن سلول جنینی سطحFSH بالایی است که در خون مادر وجود دارد. هچینگ آزمایشگاهی عملکردی است که به صورت مصنوعی باعث پاره شدن سطح سلولی جنین می‌شود.